Η απόφαση της κυβέρνησης να εισάγει το αγγελιόσημο και στο χώρο του Διαδικτύου προβλέποντας την υποχρέωση της καταβολής του σχετικού πόρου υπέρ τρίτων στα ενημερωτικά διαδικτυακά site, αποτελεί μια πολύ σημαντική εξέλιξη, έστω και αν η εφαρμογή της απόφασης αυτής περιορίζεται για την ώρα αυστηρά στους ιστοτόπους με πρωτογενή ειδησεογραφικό χαρακτήρα.
Η σχετική διάταξη προβλέπει ότι «διαφημίσεις ή με πληρωμή δημοσιεύματα που προβάλλονται ή καταχωρούνται στην ηλεκτρονική σελίδα ή πύλη του Διαδικτύου... υπόκεινται στην επιβάρυνση αγγελιοσήμου, στο ίδιο ποσοστό που προβλέπεται κάθε φορά για τους τηλεοπτικούς σταθμούς».
Επίσης το σχετικό άρθρο προβλέπει ότι το προσωπικό που απολαμβάνει τα προνόμια του αγγελιοσήμου, περιορίζεται σε συγκεκριμένες ειδικότητες και δεν αφορά στο σύνολο των εργαζομένων στα σχετικά ειδησεογραφικά site.
Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση ενώ εμφανίζεται στη γενικότερη ασφαλιστική μεταρρύθμιση να επιδιώκει σε κάποιο βαθμό την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης σε ένα φαύλο, άδικο, ηθικά χρεοκοπημένο και διεφθαρμένο σύστημα - με δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχους ψευτο-ανάπηρους ή συνταξιούχους ζόμπι, ζωντανούς δηλαδή που εισπράττουν συντάξεις νεκρών- ταυτόχρονα επεκτείνει ένα από τα πιο φαύλα επί μέρους καθεστώτα του υφιστάμενου συστήματος και σε άλλους τομείς.
Ας υπενθυμίσουμε όμως γιατί το σχετικό καθεστώς του αγγελιοσήμου αποτελεί φαυλότητα. Η βασική αρχή του νέου ασφαλιστικού συστήματος, που εισάγεται με πρωτοβουλία της τρόικας, στηρίζεται στην ανταποδοτικότητα και στον περιορισμό της συνεισφοράς του κράτους (των πρόσθετων επιδοτήσεων δηλαδή που απολαμβάνει ο ασφαλισμένος όταν συνταξιοδοτηθεί πλην όσων θα δικαιολογούντο από τις δικές του ασφαλιστικές εισφορές), στη χρηματοδότηση της εθνικής σύνταξης.
Τι κάνει το αγγελιόσημο; Ενώ υποτίθεται ότι χρηματοδοτεί τις ασφαλιστικές εισφορές κάποιων κατηγοριών εργαζομένων, τις αποσυνδέει τελείως από το μισθό που λαμβάνουν οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι. Έτσι για παράδειγμα σε δύο site που υπάγονται στο αγγελιόσημο και έχουν τον ίδιο διαφημιστικό τζίρο μπορεί να δουλεύουν στο ένα δύο εργαζόμενοι που θα επωφεληθούν από το αγγελιόσημο και στο άλλο έξι. Στην πράξη λοιπόν, επειδή θα καταβληθεί από τις δύο επιχειρήσεις το ίδιο ποσοστό επί του τζίρου (21,5%), τελικά η μία επιχείρηση θα πληρώσει τριπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές για τους εργαζομένους της, σε σχέση με την άλλη. Ποιος επωφελείται από τις επιπλέον αυτές εισφορές; Λόγω του τεράστιου ύψους του αγγελιοσήμου και του μικρού αριθμού των εργαζομένων που απολαμβάνουν το αγγελιόσημο, σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των εργαζομένων που εργάζονται σε όλες τις σχετικές επιχειρήσεις (πλην του τύπου και της ΕΡΤ), επωφελούνται οι εργαζόμενοι στον τύπο και στην κρατική ραδιοτηλεόραση, οι οποίοι επιδοτούνται στην ουσία από το κοινωνικό σύνολο με τεράστια ποσά, πολύ πέραν των 360 ευρώ της εθνικής σύνταξης.
Η κυβέρνηση λοιπόν αντί να αλλάξει το καθεστώς αυτό, που παραβιάζει τις βασικές αρχές του ασφαλιστικού συστήματος, ανταποδοτικότητα δηλαδή και διαφανείς επιδοτήσεις που να πηγαίνουν στους κοινωνικά περισσότερο αδύνατους ή τουλάχιστον να διανέμονται ισότιμα, το επεκτείνει και στο Διαδίκτυο.
Ο λόγος είναι απλός. Προσπαθεί να εξυπηρετήσει (ρουσφετολογήσει είναι η ορθότερη λέξη), τους νεόκοπους ιδιοκτήτες των ηλεκτρονικών site, εισάγοντάς τους στον προνομιακό κόσμο του αγγελιοσήμου, κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι στους παραδοσιακούς εκδότες με το υπονοούμενο ότι θα προχωρήσει στη συνέχεια η συμπερίληψη και των υπολοίπων εμπορικών site, που δεν έχουν ειδησεογραφικό χαρακτήρα. Με την ίδια «λογική» με την οποία πληρώνεται αγγελιόσημο και για τις διαφημίσεις που τοποθετούνται π.χ. σε ταινίες που προβάλλονται στους τηλεοπτικούς σταθμούς, στην παραγωγή των οποίων δεν συνεισέφεραν κατά κανένα τρόπο οι εργαζόμενοι που απολαμβάνουν το αγγελιόσημο. Η φαυλότητα του αγγελιοσήμου λοιπόν, σε νέες περιπέτειες.
Posts
